Vakantie in Vakantie

Hallo allemaal!!

Hoe is het met jullie???
Hier is alles nog prima. Als jullie even tijd hebben, volgt hier een beschrijving van de laatste weken. Geniet ervan, maar wordt niet te jaloers!

Op 21 januari, 18.29 uur stond het KLM-machine aan de grond. Hij kwam mij BIJNA de gehele familie brengen. Helaas waren Koen en Floortje er niet bij. De eerste die naar buiten kwam was Dotje. Ja de rest ging op z’n de Vreezs, dus dat duurde iets langer. Het was erg leuk om ze weer te zien.
Ik ben ze op gaan halen samen met Gerold (Surinaamse vriend). De transfer van de familie was niet goed doorgekomen en we hebben dus de helft in een bus gekregen en de rest mocht met mij en Gerold mee de Jeep in.

Na een drie kwartier rijden waren we bij hun hotel. Eco-resort, een prima hotel aan de rivier. Het was best makkelijk want ik ontbeet altijd op het hotel. En een warme douche was ook wel eens fijn op z’n tijd. Nu heb ik iets nieuws ontdekt…op de sportschool hebben ze ook warme douches…weer een stimulans om te gaan sporten!
De dagen in Paramaribo heb ik ze wat rondgeleid in de stad. Vooral de dierentuin natuurlijk. De favoriet van Gijs is het tijgerverblijf. Hij zou er graag een gaasje aan willen bijdragen.

Maandag tot en met vrijdag zijn we naar Palumeu geweest. Dit was heerlijk relaxed. Het ligt redelijk in het zuiden van Suriname. Onze hutjes, nette houten huisjes met balkon, lagen met een mooi uitzicht aan de rivier. ’s Morgens om 7 uur kreeg je koffie en thee bij de hut.
Wat we er hebben gedaan… gegeten (2 maal warm en 1 maal brood) na afloop konden we geen rijst en kip meer zien. Verder een leuke jungle tocht, door de stroomversnellingen gevaren. Dan werd je onderaan de waterval uit de boot gegooid. En je stroomde dan de rivier over en spoelde ‘bijna’ vanzelf aan op het strand. Behalve Gijs, die ging richting de nog veel grotere waterval. Hij is door de boot opgepikt.
Ook hebben we een barbecue gehad op een strandje in de rimboe. Natuurlijk ontbrak bij deze barbecue geen rijst. Verder stond op het programma vissen, zwemmen, een nacht tocht met de boot op zoek naar kaaimannen. Helaas waren de kaaimannen niet thuis.
Ook zijn we een aantal keren naar het indianendorp geweest. In Palumeu leven de Trio- en Wajana indianen. Het was super om mee te maken hoe deze mensen leven. Al had ik er hele andere verwachtingen bij. Ik dacht meer aan vrolijke mensen dansend en juichend om een kampvuur.
Nee deze indianen waren een beetje verwesterd. Met een stereo aangesloten op een stroomgenerator. Ja binnenkort krijgen ze zelfs stroom van een stuwdam…
Het was soms echt een openlucht museum, maar wel heel leuk hoor.
Instrumenten konden ze niet bespelen. Het volleyballen ging iets beter.
De eerste ontmoeting kregen we casirie, zelf gemaakt bier, en casavebrood met een dipsaus achtig iets. Ik had honger en pakte een groot stuk. Vervolgens ging ik voor de indianen bijna over m’n nek. Wat was dat smerig.
Een andere avond was een indiaan jarig en was er dus feest. Iedereen mocht met een indiaan dansen. Ja de mijne was erg blij om met mij te dansen en keek me niet aan. Met een beweging dansten we gezellig…maar ja. De rest hadden iets levendigere mensen.
Natuurlijk ontbrak bij dit feest niet het ontzettend heerlijke bier. En het werd gedronken uit pannetjes en pollepels. Bleggg…
We waren met een leuke groep. Onder andere David en Hanna, zij lopen stage in Curaçao en ik heb hun dan ook daar weer ontmoet. De dieren die we hebben mogen bewonderen waren oa. Apen, bokraven (papegaaien), reuze otters, een slang, een heleboel andere vogels en een vleermuis in de hut, die ons wakker hield.

Weer terug gekomen in Paramaribo hebben we besloten de volgende dag naar Brownsberg te rijden. Aangezien ik er al een keer ben geweest, wist ik dat de berg moeilijk te berijden is. Maar nu had het zoveel geregend dat de watervallen over de weg liepen. Gelukkig hadden we een super chauffeur en reed overal doorheen. Nadat we stopten voor een bus die nog met twee wielen op de grond stond zaten ook wij vast. De tocht verliep vervolgens lopend. Op brownsberg hebben we na het zicht over het gehele Brokkopondomeer een bezoek gebracht aan een van de watervallen. Maar 1 omdat we weinig tijd hadden en er veel bomen waren omgewaaid die de wegen en paden hadden geblokkeerd. Aangezien het einde regentijd was, waren de watervallen zo’n drie keer zo groot als de eerste keer dat ik op Brownsberg was.

De volgende drie dagen waren de ontgroeningdagen… ik voel me er nog een beetje schuldig over, want ik dacht we gaan naar Galibi met de goedkoopste touroperator. Gelukkig was het super weer (overdag) en konden we op het strand liggen in de zon en zwemmen in het nog warmere water van de riviermonding. Galibi ligt geheel in het noordoosten en ook hier wonen indianen. Wij verbleven tussen de indianen in de aller slechtste hut. De klamboe lag als deken over je heen en de muren waren zo dun als papier. Het eten was slecht, wc-papier was er niet, rondleiding liet ze iemand van de plaatselijke bevolking doen, omdat zij er geen zin in had.
Maar waar we voor gekomen waren, waren de schildpadden. De middelgrote zeeschildpadden komen rond deze tijd
’s nachts hun eieren leggen.
De bootsmannen hadden de tijd verkeerd berekend. De dieren komen als het hoog water wordt. Toen wij er in de stromende regen aan kwamen was het echter laag water. We moesten dus op het strand vier uur wachten totdat we een schildpad konden verwachten. Na zes uren zagen we een spoor. Een schildpad was aan het graven. We hebben een uur gewacht tot ze eieren ging leggen. Als ze hiermee klaar zou zijn, zou ze terug naar zee lopen en kon je zien hoe groot ze is. En mag je d’r aanraken. Helaas kwam een grote groep toeristen deze droom verstoren. De bootsmannen zeiden kijk even naar het leggen van de eieren en ze wilde weg. Het was super om te zien. Maar we hadden zo lang gewacht en dan is het bijna zo ver en dan willen ze naar huis. Maar ja op de foto (zonder flits) kun je zien wat we toen mochten zien.
In april wil ik nog een keer gaan (wel op een andere wijze) in deze maand komen de grootse schildpadden van de wereld hun eieren leggen. Daarbij komen dan de eieren uit die nu zijn gelegd.
De laatste dag zijn we naar Frans-Guyana gegaan. Hier hebben we even rond gelopen met een indiaan die er niet veel van af wist. Maar goed, we hebben een indruk en we hebben lekker geluncht. Dit was een hele ervaring voor Dino, hij had dit nog nooit meegemaakt. Steeds kijkend hoe wij aten, sneed hij z’n stokbroodje met mes en vork. Heel mooi was dat. Toen we terug kwamen bij de boot zagen we hoe de bootsmannen en onze toeroperator Rehanna door de politie werden opgepakt. Onze dag was weer helemaal goed en we lagen in een deuk. Ze hadden geen paspoort en geen visum.
Dus wij zijn naar huis gegaan zonder gids.

De laatste dagen in Paramaribo, wat geshopt en gezwommen. Vervolgens werd de terugreis van de familie ingezet. Ik heb ze maar even weggebracht naar Curaçao. Hier zijn zij 5 dagen gebleven en ik 6. we hebben er een auto gehuurd en wat rond getoerd. De Christoffelberg, struisvogelfarm, verschillende stranden en de stad zaten in het programma. Heerlijk blauw water en mooie stranden waren natuurlijk niet verkeerd. Ook het feest op Mambo beach was zeker de moeite waard. Er zijn erg veel stagiaires op Curaçao. Wel ben ik erg blij met de keus die ik heb gemaakt. Op Curaçao ben je namelijk snel uitgekeken. Er is niet veel te zien en het is altijd hetzelfde. Het uitgaan, de stranden. Voor een vakantie is het heerlijk, maar voor een avonturier als ik, is een half jaar in Suriname helemaal niet zo verkeerd.
Toen kwam het afscheid. Jammer maar helaas. Het zat er weer op. Het leven gaat verder en de wegen werden weer gescheiden…
ah, dat klinkt dramatisch.
Op de laatste dag op het eiland heb ik een bezoek gebracht aan het sea-aquarium en een laatste duik genomen in het prachtige water.

Weer aangekomen in Paramaribo om 3 uur ’s nachts ben ik weer snel aan mijn eigen Surinaamse leventje gewend. In de tijd dat ik in Curaçao ben geweest, zijn er vijf nieuwe huisgenootjes beland bij mij in huis. Nu woon ik met 6 vrouwelijke huisgenoten.
Beetje vrouwelijk, maar wel leuk.
Ik ben weer langs de dierentuin geweest en stond weer vol verbazing. Ze hebben me weer gemist. Twee geitjes erbij. Negen biggen geboren. Twee grote slangen lagen stinkend en levenloos in hun hok. Een van de biggen is door de Pingo’s aangevallen en zijn schedel lag bloot. Tot halverwege zijn oog ontveld en boordevol gevuld met maden.
De big heb ik eruit gehaald en bespoten met een middeltje. Ik denk echter niet dat ie het overleefd. Na reiniging van het slangenverblijf heb ik een nieuwe grote slang erin gezet. Gekregen van iemand.
Ook op de dierentuin is een stagiaire bij gekomen. Lucinda mag een klant- tevredenheids onderzoek doen. Best lastig, met zo’n drie bezoekers per dag…

OK, ik hoop dat ik jullie een kleine indruk heb gegeven van de afgelopen drie weken.
Ik zal nu iets meer moeten gaan doen voor de dierentuin. De tripjes zullen dus vooral in de weekenden worden gepland komende tijd.
Nog even over mijn opdracht…de kinderboerderij schiet niet op. Er is nog steeds geen geld vrij gemaakt. De scouting wil niet meer zoveel helpen.
Wel heb ik een extra onderzoeksopdracht gekregen, die ik eigenlijk veel leuker vind. Ik moet van elk verblijf in de dierentuin (ja Gijs, ook die van de tijgers) verslag leggen over verzorging, de staat van het verblijf, hygiëne, wat moet er veranderen en noem maar op. Dus gewoon alles. En dit wel met zo min mogelijk kosten, zodat de dierentuin er dadelijk in ieder geval wat verzorgder uit ziet.

Zo, jullie krijgen allemaal de groeten van mijzelf en ik wens jullie het beste.

Ps. Ik denk dat de postbode kampvuurtjes maakt met de post. Want ons huis, maar ook de winkel beneden ontvangt al lange tijd geen post. Als jullie iets hebben gestuurd, willen jullie dat dan even aangeven. Dan probeer ik dat nog ergens te vinden. (normaal gaat het goed hoor)

Ow nee het is allemaal in orde. We zijn bij het postkantoor geweest en ze vertelde ons dat de postbode examens heeft. Over twee weken begint hij weer met het rondbrengen van de post. Haha, ja moet kunnen hier he ;).

Groet/MZZL/kus/knuffel/XXX/het beste/m.v.g./dagdag
(omcirkel het juiste antwoord, meerdere antwoorden mogelijk)

Brassa, Pim